അസ്സലാമുഅലൈക്കും,
കഴിഞ്ഞ എതാനും ആഴ്ചകളായി മുസ്ലിം സമുദായത്തിന്റെ വര്‍ത്തമാനകാല അവസ്ഥകള്‍ നാം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുകയുണ്ടായി. ഈ അവസ്ഥക്ക് മാറ്റം ഉണ്ടാകണമെന്ന് തീര്‍ച്ചയായും നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പ്രശ്നപരിഹാരമായി "വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിലേക്കും തിരുസുന്നത്തിലേക്കും മടങ്ങുക" - എന്ന ഒറ്റവരി ഉത്തരം നിര്‍ദ്ദേശിക്കപ്പെടാരുണ്ടെങ്കിലും, അതെങ്ങനെ നടപ്പാക്കും എന്നതിന് ഒരു കര്‍മപദ്ധതിയും ഇതുവരെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെട്ടിട്ടില്ല. അതിനാല്‍ ആ വഴിക്ക് തന്നെയാവട്ടെ ആദ്യശ്രമം.
മുസ്ലിം സമുദായത്തിന്റെ പൊതുവിലുള്ള അവസ്ഥയാണ് സാമാന്യം വിശദമായിത്തന്നെ പ്രതിപാദിച്ചത്. സമുദായത്തിനു വന്നുഭവിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ ജീര്‍ണ്ണത നാം കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ല. ഇക്കാര്യത്തില്‍ കേരളമുസ്ലിം എന്നോ, ഇതര ഇന്ത്യന്‍ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ സഹോദരന്മാര്‍ എന്നോ, സൗദി എന്നോ, ബംഗ്ലാദേശ് മുസ്ലിം എന്നോ ഒന്നും വലിയ അന്തരമില്ല. ആഗോള തലത്തില്‍ തന്നെ മുസ്ലിം സമുദായത്തിനെ സ്ഥിതി ഏതാണ്ട് ഇത് തന്നെയാണ്.
ആയതിനാല്‍ ഒരു മുസ്ലിം നവോദ്ധാനത്തിന് ഇന്ന് ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ ഭൂമിക കൊച്ചു കേരളം തന്നെയാണെന്ന് നിസ്സംശയം പറയാം. നെറ്റി ചുളിക്കാന്‍ വരട്ടെ, അതിനുള്ള എല്ലാ ഘടകങ്ങളും മലയാളി മുസ്ലീംകളില്‍ സംയോജിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് സത്യം.
ഏതൊരു നവോദ്ധാന മുന്നേറ്റത്തിനും അവശ്യം വേണ്ടത് കഴിവുറ്റ ഒരു നേതൃത്വമാണ്. കേരള മുസ്ലീമിന് അത് വേണ്ടുവോളം ഉണ്ട് എന്നതാണ് ഞാന്‍ കാണുന്ന ഏറ്റവും വലിയ നേട്ടം. ഇത്ര സമ്പന്നമായ ഒരു നേതൃത്വമുള്ള ഏതെങ്കിലും മുസ്ലീം സമൂഹം ലോകത്ത് എവിടെയെങ്കിലും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് സംശയമാണ്.
പ്രവാചകന്‍ (സ.അ) യുടെ കാലത്തുതന്നെ കച്ചവടക്കാരിലൂടെ സമാധാനപരമായി ദീന്‍ കടന്നു വന്നു എന്ന പൈദൃകം നമുക്കുണ്ട്, കേരള മുസ്ലീങ്ങള്‍ പൊതുവില്‍ വിദ്യാസമ്പന്നരാണ്, അധ്വാനശീലരാന്, മലയാളിയുടെ സാമൂഹിക അന്തരീക്ഷം സ്വതേ ശാന്തമാണ്. ഇങ്ങനെ എടുത്തു പറയാവുന്ന ഏറെ നന്മകള്‍ ഒത്തിണങ്ങിയിരിക്കുന്ന അനുഗ്രഹീതമായ ഒരു സമൂഹം. അല്‍ഹംദുലില്ലാഹ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നമ്മുടെ ഉത്തരവാദിത്വവും ഏറെ വലുതാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കണം.
നേതൃത്വത്തെപ്പറ്റി പറഞ്ഞല്ലോ. കേരള മുസ്ലീങ്ങളില്‍ നല്ലൊരുഭാഗവും രണ്ടു സമസ്ത ഗ്രൂപ്പുകള്‍ , രണ്ടു മുജാഹിദ് ഗ്രൂപ്പുകള്‍ , തബ് ലീഗ് ജമാഅത്ത്‌, ജമാഅത്തെ ഇസ്ലാമി എന്നീ ആറ് സംഘടനകളിലോന്നില്‍ അണിനിരന്നിരിക്കുന്നു എന്ന് പറയാം. ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത്‌ കേരള മുസ്ലീങ്ങളില്‍ ഒരു മുപ്പത്തിയഞ്ചു ശതമാനം ആളുകളിലെങ്കിലും മേല്‍പ്പറഞ്ഞ സംഘടനകളുടെ സജീവ സാന്നിധ്യമുണ്ട് എന്ന് കരുതാം. ഇനി വേണ്ടത് ഈ സംഘടനകളുടെ നേതാക്കളില്‍ പരമാവധി സ്വാര്‍ഥത (selfishness) ഉണ്ടാക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ്. അതെ അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടായാല്‍ ഈ സംഘടന നേതാക്കളെല്ലാം അവരവരുടെ സ്വന്തം അനുയായികളുടെ കാര്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിക്കുകയും, അവരില്‍ ഇസ്ലാമിന്റെ ജീവിത ക്രമം കൂടുതല്‍ പരിപോഷിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കുകയും ചെയ്യുമല്ലോ.
അങ്ങനെ ഓരോ സംഘടനയിലും "മ്ലേച്ഛവും നിഷിദ്ധവുമായ കാര്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് തടയപ്പെട്ട നമസ്കാരക്കാരും, 'തഖ്‌വ' ആര്‍ജിച്ച നോമ്പുകാരും" രൂപപ്പെടുന്നു.
മേല്‍പ്പറഞ്ഞ സ്വാര്‍ഥത കാരണം ഒരു സംഘടനയും മറ്റൊരു സംഘടനാ അംഗങ്ങളുമായി തര്‍ക്കിക്കാന്‍ നില്‍ക്കുകയില്ല, കാരണം ഓരോ നേതാക്കള്‍ക്കും അറിയാം പരലോകത്ത് വച്ച് പടച്ചതമ്പുരാന്‍ ഓരോരുത്തരോടും അവരവരുടെ കീഴിലുള്ളവരെപ്പറ്റി മാത്രമാണ് ചോദിക്കുക എന്ന്. ഒരു നേതാവിനും മറ്റുള്ളവരുടെ അനുയായികളുടെ കാര്യത്തില്‍ ഉത്തരവാദിത്വമില്ല എന്നാണല്ലോ. ഓരോ ഗൃഹനാഥനും സ്വന്തം കുടുംബത്തിന്റെ ഉത്തരവാദിത്വമുള്ളതുപോലെ.
ഇനി ഒന്ന് സങ്കല്‍പ്പിച്ചു നോക്കൂ... മേല്‍പ്പറഞ്ഞ മുപ്പത്തിയഞ്ചു ശതമാനം കേരള മുസ്ലീങ്ങള്‍ കള്ളം, ചതി, മദ്യപാനം, ചൂതാട്ടം, പലിശ.... എന്നുവേണ്ട എല്ലാവിധ സാമൂഹിക തിന്മകളില്‍ നിന്ന് മുക്തരാവുന്നു. അങ്ങനെ മൂന്നിലൊന്നു മുസ്ലീമും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നതിലൂടെ പൊതു സമൂഹത്തില്‍ അതുണ്ടാക്കുന്ന പ്രതിഫലനങ്ങള്‍ പ്രവചനാധീതം ആയിരിക്കും. മുസ്ലിം കച്ചവടക്കാരന്റെ അടുത്ത് ചെന്നാല്‍ മായം കലരാത്ത വസ്തുക്കള്‍ കൃത്യമായ അളവിലും തൂക്കത്തിലും കിട്ടുമെന്ന അവസ്ഥ. മുസ്ലിമിന്റെ ഓട്ടോറിക്ഷയില്‍ കയറിയാല്‍ കൃത്യമായ ചാര്‍ജെ ചോദിക്കു എന്ന് മാത്രമല്ല സ്ത്രീകള്‍ക്കും കുട്ടികള്‍ക്കും വരെ മനസ്സമാധാനത്തോടെ യാത്ര ചെയ്യാം എന്ന അവസ്ഥ. മുസ്ലിം ഡോക്ടര്‍ ഒരിക്കലും അകാരണമായി സിസേറിയന്‍ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുകയില്ല എന്ന ധൈര്യം. ഇതൊക്കെയല്ലേ പൊതുസമൂഹത്തോട് നമുക്ക് സംവദിക്കാനുള്ളത്? ഇതിലും വലിയ എന്ത് സ്നേഹസംവാദവും ഡയലോഗും?
മുസ്ലീങ്ങളില്‍ വിവിധ സംഘടനകള്‍ ഉണ്ട് എന്നത് മേല്‍പ്പറഞ്ഞ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന് ഒരിക്കലും ദോഷകരമാവുകയില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, അത് ഏറെ ഗുണകരമാവുകയും ചെയ്യും എന്ന് കാണാം. കാരണം ഓരോ സംഘടനക്കും കുറച്ചു ആളുകളുടെ കാര്യം മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ മതിയല്ലോ. Eat an elephant piece by piece എന്നാണല്ലോ. കഷണം കഷണം ആക്കുന്നതിലൂടെ ജോലിഭാരം കുറയും.
ഇനി ഈ പദ്ധതിക്ക് ഞാന്‍ കാണുന്ന ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി എന്തെന്ന് കൂടി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവസാനിപ്പിക്കാം.
മറ്റു സംഘടനകളെ 'നന്നാക്കുക'യായിരുന്നു ഇതുവരെയുള്ള നമ്മുടെ ഓരോരുത്തരുടെയും പ്രധാന കര്‍മ പദ്ധതി. പൊടിപിടിച്ചു കിടന്നിരുന്ന അവരുടെ പഴയ പത്രമാസികകള്‍ നാം എത്ര മനസ്സിരുത്തി വായിച്ചു, വാദപ്രതിവാദങ്ങള്‍ നാം എത്ര നടത്തി നോക്കി, പൊതുവേദികളും, യു-ട്യൂബ്, ഇ-മെയില്‍ തുടങ്ങി കിട്ടാവുന്ന എല്ലാ സംവിധാനങ്ങളും നാം ഉപയോഗപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇതില്‍ നിന്നൊക്കെ ഒരു പിന്നോക്കം! ചിന്തിക്കാനും കൂടി ആകുന്നില്ല അല്ലെ?
സാരമില്ല ഒരു ഒറ്റമൂലിയുണ്ട്. തല്‍ക്കാലം ഒരു മൌനവൃതം. കുറച്ചുകാലത്തേക്ക് ആരെന്തു പറഞ്ഞാലും പ്രതികരിക്കുകയില്ല എന്ന് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കണം. വലിയൊരു ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള ചെറിയൊരു ത്യാഗം അത്രതന്നെ.
നേതൃത്വമാണ് ഇക്കാര്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത് എന്നതിനാല്‍ , ഇതു വായിക്കുന്ന ഓരോരുത്തരും തങ്ങളുടെ സംഘടനാ നേതൃത്വത്തിന്റെ ശ്രദ്ധയില്‍ ഈ വിഷയം അവതരിപ്പിക്കണമെന്ന് താല്‍പ്പര്യപ്പെടുന്നു.
അല്ലാഹു അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.
